7 augustus 2020, leestijd 2 minuten
Tijdens een openbare bijeenkomst van De Nationale Assemblée van 6 augustus 2020, presenteerden de ministers uit het nieuwe kabinet-Santokhi elk hun bevindingen. Dat werd een huiveringwekkend relaas over corruptie, wanbeleid en onkunde uit de tijd van de regeringen Bouterse.
Op alle ministeries zijn, vooral in de afgelopen maanden, dikwijls incapabele en amper geschoolde mensen aangenomen voor overbodige en soms niet-bestaande functies, tegen vaak veel te hoge beloningen die de salarisschalen te buiten gaan. Het aantal spookambtenaren en zeven-even-ambtenaren is door Bouterse tot grote hoogte opgestuwd, ook omdat veel ambtenaren na een conflict, met behoud van salaris, thuis zitten en nooit op het werk verschijnen. Soms zijn hele gezinnen in dienst van één ministerie; vader, moeder en kinderen. Indien de mogelijkheid zich zou hebben voorgedaan, zou volgens de huidige minister van Binnenlandse Zaken het huisdier ook een contract aangeboden hebben gekregen. Het aantal zeer goed betaalde beleidsadviseurs en beleidsmedewerkers is enorm. Het meest aansprekende voorbeeld hiervan is Patricia van Ommeren, ook wel bekend als ‘Mama’ of ‘Deki Bolu’, die kort voor de verkiezingen in mei dit jaar uit het niets als beleidsadviseur op ‘politiek gebied’ een vaste aanstelling kreeg van de minister van Sociale Zaken en Volkshuisvesting, André Misiekaba.
Bij enkele zeer hoge overwerkvergoedingen werd vastgesteld dat deze onder de code ‘99’, vrijgesteld waren van belastingen, belastingfraude dus. Alleen al in de eerste helft van 2020 nam het aantal ambtenaren met 3.600 toe. In 1974 telde Suriname ongeveer 25.000 ambtenaren (toen al veel te veel), inmiddels zijn het er ongeveer 50.000, ruim de helft van de beroepsbevolking. Vandaar dat Suriname nauwelijks iets produceert. Waarschijnlijk kan zonder problemen afscheid genomen worden van de helft van deze ambtenaren, die dan kunnen gaan werken, waardoor de lasten van de overheid bijna halveren.
Bij de presentaties werd ook duidelijk dat de officiële Surinaamse staatsschuld van zo’n 3 miljard USD niet het volledige beeld geeft. Alle ministeries hebben grote betalingsachterstanden, soms van vele jaren, die volgens de voorlopige cijfers in totaal nog eens 30 miljard SRD bedragen; tegen de officiële koers circa 4 miljard USD, tegen de reëel koers circa 2 miljard USD. Daarenboven zijn parastatale bedrijven soms te laag gekapitaliseerd. Zo heeft de Centrale Bank van Suriname in 2015 en 2016 waarschijnlijk meer dan 1 miljard SRD verlies geleden en nog een steeds negatief eigen vermogen. De omvang daarvan is onbekend omdat de Centrale Bank van Suriname al jaren geen jaarrekeningen publiceert. De werkelijke staatsschuld is dus misschien wel tweemaal de officiële staatschuld van 3 miljard USD, te weten 6 miljard USD.
De meeste ministers troffen chaotische toestanden aan op hun ministeries qua ernstig achterstallig onderhoud van gebouwen, rommelige en onvolledige administraties en volstrekte onduidelijkheid over wie er eigenlijk als werknemer op kantoor werd verwacht. Men deed maar wat en iedereen werkte langs elkaar heen omdat dat voor het eigen lijfsbehoud het beste was. De meeste ministeries hebben veel minder werkplekken dan het aantal ambtenaren dat op de loonlijst staat. Dat is revo-socialisme volgens de soldaten van de staatsgreep in 1980 en de sportinstructeur annex sergeant die daar leiding aan gaf.
Gepubliceerd op LinkedIn